Vanaf het
moment dat premier Rutte het voornemen van het instellen van een avondklok
aankondigde zonk ik in een dip.
En ik ben er
nog niet weer uit. Ik heb al heel wat traantjes geplengd.
Ik weet het, die avondklok heeft niet veel beperkingen voor mij.
Ik ben ’s
avonds graag thuis, de hond laat ik altijd op tijd uit.
Ze begint
rond half acht al te zeuren omdat ze de dag afsluit met haar kauwstokje.
Haar manier
van tandenpoetsen. Waarom heeft die
maatregel dan zoveel invloed op mijn mentale welbevinden?
Deze keer is
de regering pro-actief bezig. Waarschuwingen vanuit Londen over de ernst van de
Engelse variant hebben daarbij geholpen.
De avondklok
moet de besmetting voor zijn. Anders liepen we er achter aan en probeerden de
inbreker te verjagen.
Nu
beveiligen we ons huis en installeren camera’s en zetten het alarm aan.
Maar nu
ontbreekt het doel. Het perspectief. Ik
geef mijn vrijheid op, maar weet niet meer voor wat…
Toen het
covid ons land binnen denderde waren we strijdlustig. Samen bindend creatief in
actieplannen. De zomer brak aan en het virus werd rustig. Ademruimte en het
gevoel dat we de klus hadden geklaard. Ondanks de waarschuwingen dat het nog
niet klaar was met ons vierden we het leven.
In het
najaar doken we de tweede golf in. Opnieuw maatregelen die moeilijker waren om
te handhaven.
Logisch ook
want vrijheidszin stroomt door onze aderen. Door de mijne in ieder geval.
Ik vind het
heerlijk om mijn dag in te delen zoals ik dat wil. Om de ene keer om 12.00 warm te eten en de
volgende dag in de avond.
Om ’s
ochtends bij het ontbijt een stroopwafel en koffie te nemen en om 10.00 een
bord pap.
Gewoon omdat
ik zo van vrijheid geniet.
Regels
opgelegd voor een goede zaak ik houd me er aan. Maar eerlijk gezegd kan ik onze
premier deze keer schoppen. Ik ben opstandig en verdrietig.
Houd nou
maar eens op met al die maatregelen. We hebben ons uiterste best gedaan.
Er mag
wel eens wat tegenover staan. We doen het goed. We doen het hartstikke goed.
Misschien
hebben we wat meer nationalisme, chauvinisme, patrionisme nodig. Zonder iemand buiten te sluiten tegen
elkaar zeggen:
Wij
Krimpenaren kunnen dat. Wij Nederlanders kunnen dit.
Wij mensen
die hun vrijheid lief hebben geven tijdelijk onze vrijheid op..
Wij hebben
ons beste beentje voorgezet en hebben ons voortreffelijk gedragen.
Het zou mooi
zijn als dat een beetje hielp.
Hoe ervaar
jij de maatregelen?
@Lineke