De tafel.

Ze zit aan haar tafel in haar huis. Ze kijkt naar haar schatten, die ze uitgestald heeft. Schatten die bij haar horen, die alles over haar vertellen.

Een stapeltje boeken. Een hoopje schelpen gevonden op het strand. Kleurige stofjes, want ze houdt zo van stofjes en kleurtjes. Kwasten en verf om te schilderen. Het hoort bij haar. 

De wind.

Ze hoort de wind om het huis huilen.

Hij probeert via kieren naar binnen te komen. Maar ze heeft haar deuren gesloten. Dat wat op tafel ligt is van haar en daar blijft hij af. Denkt ze.

Toch lukt het de orkaankracht binnen te dringen.

De storm raast over de tafel en neemt al haar kostbaarheden mee. In een vlaag is het verdwenen en word haar tafel bedekt met de rotzooi van hem.

Ze wordt gedwongen er naar te kijken, omdat hij het wil.

Haar schatten zijn nergens meer te vinden. En alles van hem vult haar tafel.

Hoe is het de wind gelukt om binnen te komen?

De dichte deur.

Soms zijn er mensen die een gesloten deur niet accepteren. Die het “tot hier toe en niet verder” zien als een uitdaging om de deur open te breken.

Vaak gaat het met een dubbele agenda. Ze kloppen aan en lijken belangstelling voor jouw kostbaarheden te hebben. Zullen we ze samen eens bekijken? Die schelpen, boeken en schilderijen?

Maar de ervaring heeft geleerd, dat als deze mensen binnen zijn, je tafel leeg vegen om er hun schatten op te leggen.

Het is niet zo dat ze jouw schatten laten liggen en kijken of die van hun er bij passen. Nee, jij moet je tafel leegmaken, jezelf leeg maken.

En dat onder het mom van de liefde en van Jezus, Die ons leert de minste te zijn en allerlei andere Bijbelteksten die in hun straatje passen en waarmee ze jou onder druk willen zetten.

Verborgen pijn.

Ze doen het niet zonder reden. Vaak zit er een verborgen pijn uit een ver verleden die niet is verwerkt.

Afwijzing bijvoorbeeld. En telkens als ze afgewezen worden, raakt het de pijn en zien ze jou als oplossing. Jij moet die pijn wegnemen.

Helaas dat gaat niet meer. En helpend is het ook al niet.

Het is belangrijk om te weten dat er een tafel klaar staat.

Een tafel die gedekt is met gebroken brood en wijn.

Hij is gedekt met schatten uit de hemel. 

Daar mag je eten en drinken van de Bron die nooit opraakt.

@Lineke